Οι Πέρσες φιστικάδες και η επίσκεψή τους στη Λαμία
Η Περσία και οι Πέρσες βρίσκονται εδώ και πολλές χρόνια υπό καθεστώς οικονομικών κυρώσεων, με τη μεταφορά κεφαλαίων να αποτελεί το πιο σημαντικό από αυτά τα μέτρα. Σε περιόδους μικρής άρσης των κυρώσεων, οι κάτοχοι κεφαλαίων αισθάνονται την ανάγκη να επενδύσουν στο εξωτερικό, επιδιώκοντας να εξασφαλίσουν εισοδήματα και μια οικονομική βάση εκτός Ιράν. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και οι καλλιεργητές κελυφωτού φιστικιού, οι οποίοι αναζητούν ευκαιρίες για ανάπτυξη και επενδύσεις.
Πριν από περίπου 10 χρόνια, Πέρσες φιστικάδες επισκέφτηκαν τη Λαμία με σκοπό να αγοράσουν περιβόλια με φιστικιές, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των ντόπιων για τις “Θερμοπύλες” που συνδέονται με την πολιτική κατάσταση της χώρας τους. Στην αποστολή συμμετείχαν περίπου 15 άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών που συμμετείχαν ενεργά στην καλλιέργεια ή ακόμη και στην εμπορία του φιστικιού. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η Περσία είναι η πατρίδα του φυτού, και για μεγάλο χρονικό διάστημα, η κορυφαία παραγωγική χώρα παγκοσμίως. Ωστόσο, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Καλιφόρνια έχει ξεπεράσει την Περσία σε παραγωγή και εμπορία φιστικιών.
Η γλώσσα και η επικοινωνία
Ένα από τα πρώτα πράγματα που μας έκανε εντύπωση κατά την επαφή μας με τους Πέρσες ήταν η ταχύτητα της ομιλίας τους στη γλώσσα που αποκαλούν φαρσί. Θυμήθηκα την ατάκα του πατέρα μου, ο οποίος με προέτρεπε να μάθω τα αγγλικά ως “φαρσί”, μια εντυπωσιακή μεταφορά που μας θύμισε τις επαφές του πολιτισμού μας. Σημειωτέον, λίγες ημέρες πριν συνάντησα πληροφορίες για ένα αρχαίο σύστημα μεταφοράς νερού στην Νότιο-ανατολική Περσία, γνωστό ως Κανάτ (Qanat), το οποίο ομοιάζει με τη λέξη “κανάτι” που έχουμε ξεχάσει. Αν και δεν εντοπίσαμε άμεση σχέση μεταξύ των λέξεων, η ομοιότητα είναι εντυπωσιακή και μας θύμισε την κοινή πολιτιστική μας κληρονομιά.
Οι Πέρσες συνομιλητές μας, κατά τη διάρκεια αυτής της σύντομης συνάντησης, επισημάνθηκαν ότι οι δύο λαοί μας έχουν μια πλούσια ιστορία. Αν και δεν καταφέραμε να καθορίσουμε αν αυτό ήταν μια στρατηγική για να σπάσει ο πάγος, η αναφορά στη κοινή μας κληρονομιά παρέμεινε στη μνήμη μου.
Τα κίνητρα των Περσών φιστικάδων
Η κεντρική επιδίωξη των Περσών φιστικάδων ήταν να αποκτήσουν σημαντικές εκτάσεις με φιστικιές άμεσα. Ο χρόνος ήταν περιορισμένος, καθώς γνωρίζαν ότι οι οικονομικές κυρώσεις θα επανέρχονταν. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ίδιοι πιστεύουν ότι επιτελούν την καλλιέργεια με έναν τρόπο που δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αειφόρος. Παρόλο που το κλίμα ευνοεί την καλλιέργεια, οι Πέρσες φιστικάδες δεν χρησιμοποιούν συχνά ψεκασμούς και λιπάνσεις, ενώ ανακαλύπτουν τώρα τις σύγχρονες μεθόδους άρδευσης, όπως η στάγδην άρδευση. Ωστόσο, η παραγωγή τους συνεχώς μειώνεται λόγω της επέκτασης της ερήμου, που επηρεάζει σημαντικά την περιοχή.
Επιπλέον, κατά την περίοδο συγκομιδής, οι θερμοκρασίες πλησιάζουν τους 50°C. Στην περιοχή κοντά στο Κερμάν βρίσκονται οι Σαχάρα του Ιράν, με τις υψηλότερες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, οι εύποροι καλλιεργητές προσκαλούν τους φτωχούς γείτονές τους από το Αφγανιστάν για να τους βοηθήσουν στη συγκομιδή, αναδεικνύοντας τις κοινωνικές ανισότητες στην περιοχή.
Μια αναπάντεχη πρόταση
Οι Πέρσες φιστικάδες έδειξαν προτίμηση στην ελληνική συμμετοχή σε αντίθεση με ισπανούς προμηθευτές, καθώς εκτιμούσαν την εμπειρία και την ιστορία μας ως καλλιεργητές. Μετά τη συνάντησή μας, εναντίον όλων των προσδοκιών, καρποφόρησε μια αναπάντεχη πρόταση: ένας από τους Πέρσες μου πρότεινε να αγοράσει το περιβόλι μου σε τιμή χαμηλότερη από αυτή που ζητούσα, διευκολύνοντάς με να λάβω τα χρήματα μέσω τράπεζας τα οποία θεωρήθηκαν ασφαλή.
Η κουβέντα αυτή μας οδήγησε σε σκέψεις για τους επιχειρηματικούς μας δεσμούς, καθώς η Περσία ελκύει επενδυτές που αναζητούν ασφάλεια και κέρδη σε παραδοσιακές καλλιέργειες όπως το φιστίκι. Πρότεινε επίσης να επισκεφτώ το Κερμάν και να παρακολουθήσω τις διαδικασίες της επιχείρησής τους, με την υπόσχεση ότι θα καλυφθούν τα έξοδα μου.
Η προοπτική αυτής της επίσκεψης ήταν ελκυστική, αν και οι παγκόσμιες συνθήκες και οι προϋποθέσεις εισόδου στις ΗΠΑ με καθυστερούσαν. Σήμερα, αναμένουμε καρπούς που θα φέρει η εμπορική μας συνεργασία και η εφαρμογή σύγχρονων πρακτικών καλλιέργειας στις σχέσεις μας με την Περσία.
Αναλογιζόμενοι όσα έχουν συμβεί, αξίζει να αναφερθεί η ιστορική σχέση μεταξύ των δύο λαών, καθώς και οι κοινές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε στην εποχή του πολέμου και της οικονομικής αστάθειας. Η φιλία και η συνεργασία μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον στους τομείς του εμπορίου και της γεωργίας.
